برای این که بفهمید پوست و موی سرتان چرب است یا خشک، این آزمایش دو مرحله‌ای را انجام بدهید: مرحله اول: بعد از شستن موهایتان با یک حوله‌ی تمیز آن‌ها را خشک ‌کنید. (البته این خشک‌کردن باید بدون ماساژدادن و تحریک پوست سر باشد) مرحله دوم: بعد از دو روز، اگر موهایتان خیلی چرب باشند، در گروه موهای چرب قرار می‌گیرید. اگر موهایتان کمی چرب باشد، مویتان معمولی است و اگر اصلا چرب نباشد موی خشکی دارید. نکته ۱: برای تشخیص بهتر می‌توان بین موها فرق باز کرده و تکه‌ای کاغذ را روی پوست سر کشید. اگر دو طرف کاغذ چرب شود، پوست سر چرب است. اگر فقط یک طرف کاغذ چرب شود، پوست سر معمولی است و اگر کاغذ خیلی کم چرب شود یا اصلا چرب نشود، پوست سر خشک است. نکته ۲: با نگاه‌کردن به پوست سر هم می‌‎توان نوع مو را تشخیص داد: پوست سری که چرب باشد براق است و لایه‌های محکم دارد. اما پوست سر خشک لایه‌لایه و سست است. نکته ۳: موهای صاف و نازک بیشتر چرب هستند و موهای فر و ضخیم بیشتر خشک.

اگر شامپوی بدن از کیفیت مناسب و مواد مرطوب کننده ای از جمله گلیسیرین، وازلین، روغن های معدنی و طبیعی، شی باتر و … برخوردار باشد شستشوی بدن به صورت روزانه مانعی نداشته و باعث خشکی پوست نخواهد شد.

حتی اگر صابونتان تموم شد یا در دستشویی عمومی صابون نبود، باید همچنان دستتان را بشویید. روند معمولی شستشوی دست را که در بالا به آن اشاره کردیم، انجام دهید. سپس دست خود را به خوبی خشک کنید. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ که در آن شستن دستان با صابون و بدون صابون مقایسه شد، محققان به این نتیجه رسیدند که شستن با صابون بهتر است، زیرا باعث کاهش تعداد باکتری های “ای کلای” به 8 درصد می شود ولی شستشوی دست بدون صابون نیز تعداد “ای کلای” را به 23 درصد کاهش می دهد و همچنان می تواند کمک کننده باشد.

اگر فکر می‌کنید کودکتان سمی خورنده یا سوزاننده (مانند مایع ظرفشویی، اسید، مایع پاک‌کننده گاز، لوله بازکن، مواد شیمیایی استخر یا هرنوع ماده ضدعفونی‌ کننده) را بلعیده است، فورا به پزشک مراجعه کنید. علائمی که می‌توانند به تشخیص مسمومیت ناشی از خوردن مایع ظرفشویی کمک کنند: لب‌های قرمز تاول تنگی نفس و سرفه تورم در داخل دهان درد شدید نوع و شدت علائم مسمومیت حاصل از خوردن مایع ظرفشویی به موارد زیر بستگی دارد: نوع ماده‌ای که مصرف شده است نحوه مصرف ماده مقدار ماده‌ای که مصرف شده است اگر مایع ظرفشویی داخل چشم رفت باید چکار کنیم؟ اگر مایع ظرفشویی در چشم شما قرار گرفته باشد، ممکن است موقتا بینایی خود را از دست داده یا در واضح دیدن اشیا دچار مشکل شوید، چرا که مواد شوینده شروع به سوزاندن سطح چشم می‌کنند. اگر مایع ظرفشویی یا ماده شوینده با پوست شما تماس پیدا کرده باشد، ممکن است دچار سوزش، سوراخ‌های کوچک و یا حتی سوختگی در لایه بالایی پوست خود شوید. اگر بخار حاصل از محصولات صابونی را استنشاق کرده باشید، ممکن است در گلوی خود احساس تورم کرده یا دچار مشکلات تنفسی شوید. این موارد بسیار جدی هستند، زیرا مشکل در تنفس یا بلعیدن می‌تواند کشنده باشد.

یکی دیگر از نکات استفاده از سفید کننده این است که نباید آن را درون بطری‌های اسپری دار بریزید. ریختن سفیدکننده در بطری اسپری دار موجب زنگ‌زدگی و آسیب به نازل و قطعات فلزی اسپری می‌شود و این موضوع خاصیت پاک‌کنندگی سفیدکننده را کاهش می‌دهد. از طرف دیگر زمانی که شما سفیدکننده را اسپری می‌کنید، حجم زیادی از آن در هوا پخش می‌شود و این موضوع موجب بروز مشکلات تنفسی خواهد شد. بهتر است سفیدکننده‌ها را رقیق کنید و سپس روی دستمال حوله‌ای یا سطح مورد نظر بریزید.

موی چرب خیلی زود کثیف، کدر و بدحالت می‌شود، چون گرد و غبار و آلودگی‌های هوا را به راحتی جذب می‌کند. در نتیجه شستشوی زود‌به‌زود برای کسانی که موهای چرب دارند، ضروری است. مشکل دیگر موهای چرب این است که در صورت بی‌توجهی به نظافت و سلامتشان، خیلی زود شوره می‌بندند. در نتیجه انتخاب شامپوی مناسب برای شست‌وشوی موهای چرب خیلی مهم است. بهترین شامپو برای موی چرب، شامپویی است که: سولفات داشته باشد مهم‌ترین مواد موجود در فرمول شامپو «شوینده»‌ها هستند؛ شوینده‌ها‌یی که بیشتر از جنس سولفات هستند. موقع خریدن شامپو به مواد تشکیل‌دهنده‌ی آن نگاه کنید. موادی که پسوند لوریل سولفات، لورت سولفات و سولفوسوکسینات داشته باشند، یک پاک‌کننده‌ی قوی چربی برای پوست و موی سر به شمار می‌آیند. البته باید دقت کنید که استفاده بیش از حد از ترکیبات سولفات، ممکن است نتیجه‌ی عکس داشته باشد. پس در استفاده از این شامپوها زیاده‌روی نکنید. ترکیبات نرم‌کننده کمی داشته باشد نرم‌کننده‌ها ترکیبات روغنی‌ای هستند که برای جبران چربی‌های از دست‌رفته مو به شامپوها اضافه می‌شوند. واضح است که برای شستن موهای چرب، باید از شامپوهایی استفاده کنید که ترکیبات نرم‌کننده آن (مثل روغن‎های طبیعی، سورفکتانت‌ها، مشتقات سیلیکون، پروتئین‌های هیدرولیز شده، کلاژن‌ها، کراتین و…) در کم‌ترین حد باشند. ph بالایی داشته باشد بیشتر شامپوهای مخصوص موی چرب، از موادی استفاده می‌کنند کهph بالایی داشته باشد. این مواد نمی‌گذارند موها با از دست‌دادن چربی‌شان شکننده شوند و رطوبت آن‌ها را برای مدت طولانی‌تری حفظ می‌کنند. ضدشوره باشد موهای چرب مستعد شوره‌بستنند. به همین خاطر اگر موی چرب دارید، بهتر است موقع خرید شامپو به این ویژگی هم دقت کنید.

گاهی اوقات هم هست که برخی از افراد تمایل دارند بدن خود را با صابون‌های معطر که تنوع زیادی هم دارند بشویند. برخی از افراد هم معتقدند تا صابون را روی تمام قسمت بدنشان نکشند، حس تمیزی به آن‌ها دست نمی‌دهد. مورد دوم شاید کمی زیاده‌روی باشد اما باید باور کنید افراد زیادی هستند که روی تمیزی بدن به شدت حساس‌اند و نمی‌توانند خیلی ساده از کنار این موارد بگذرند. در نتیجه فکر می‌کنند با ریختن شامپو به اندازه‌ی یک سکه روی لیف حمام و کشیدن آن روی سطح بدن، نمی‌توانند به آن تمیزی که انتظار دارند برسند تمام انواع صابون‌های ملایم در واقع یک کار را انجام می‌دهند؛ کثیفی را از سطح پوست شما بر می‌دارند. تفاوت‌هایی در مواد و مکانیزم برداشتن کثیفی وجود دارند، اما در کل صابون‌ها با این هدف تولید می‌شوند. صابون با حل کردن کثیفی روی سطح پوست شما کار می‌کند. این یعنی زمانی که عرق و کثیفی با روغن‌های طبیعی بدن‌تان ترکیب و باعث چربی و آلودگی سطح بدن می‌شوند، صابون‌ها این لایه‌های روغنی و آلوده را روی سطح بدن ترکیب کرده و از آن دور می‌کنند. شامپو بدن هم دقیقا از همان مکانیزم تمیز کنندگی استفاده می‌کند تا کثیفی را از پوستتان بردارد، اما معمولاً شامل ترکیبی از موادی است که به درمان شرایط معمول پوست هم کمک می‌کنند. مثلا حاوی موادی است که باعث رساندن مواد مورد نیاز بدن به آن می‌شوند تا خبری از خشکی، پوسته پوسته شده، سفت شدن و… پوست بدن نباشد. شما وقتی بدن را با شوینده می‌شویید، رطوبت آن هم از بین می‌رود. معمولا با صابون این اتفاق زیاد رخ می‌دهد. اما شامپو بدن غالبا شامل موادی است که رطوبت پوست را که توسط فرایند تمیز کنندگی تخلیه می‌شود، بازیابی می‌کند و در نتیجه هنگام خروج از حمام، لطافت پوستتان همچنان حفظ خواهد ماند. ژل حمام هم تا حد زیادی همان کار شامپو بدن را انجام می‌دهد اما مثل صابون، خیلی رطوبت از دست رفته را بر نمی‌گرداند. هرچند وضعیت آن از صابون اندکی بهتر است و در نتیجه می‌توان آن را چیزی بین صابون و شامپو بدن دانست. این محصول مثل شامپو بدن، روی سطح بدن نمی‌چسبد ولی پوست را تمیز می‌کند.

ضدعفونی کننده‌های دست که حاوی بیش از ۶۰ درصد الکل هستند، در از بین بردن برخی باکتری‌های مضر پوست، مفید هستند. هرچند این ضدعفونی کننده‌ها در صورت کثیف و چرب بودن بیش از حد دست‌ها برای پاکسازی دست‌ها کافی نخواهند بود، همچنین به اندازه شستشو با صابون، در از بین بردن باکتری‌ها مفید نیستند. اگر در مطب پزشک، ایستگاه شلوغ مترو و قطار، یا پشت میز اداره‌تان هستید، خوب است همراه خود یک ضد عفونی کننده دست داشته باشید تا از شر آلودگی‌های احتمالی خلاص شوید. اما اگر در حال آشپزی، تعویض پوشک بچه، مراقبت از یکی از اعضای بیمار خانوادتان یا استفاده از سرویس بهداشتی هستید، قطعا شستن دستها با آب و صابون بهتر خواهد بود.

فورا با اورژانس (۱۱۵) یا شماره اضطراری محلی تماس بگیرید. بلافاصله پس از برخورد با ‏موارد ‏مسموميت جهت دريافت اطلاعات صحيح با شماره تلفن ۱۴۹۰ يا ۱۹۰ يا ۱۱۵ ‏تماس ‏بگيريد. بعد از برقراری تماس، اطلاعات اولیه شامل ماده‌ی مصرف شده، مقدار و زمان مصرف، سن، وزن و وضعیت سلامت عمومی فرد مسموم را در اختیار آن‌ها قرار دهید. از باز بودن مسیرهای تنفسی اطمینان حاصل کنید؛ همچنین مرتبا وجود نبض و فشار آن را چک کنید. اگر چشم‌ها با مایع ظرفشویی تماس پیدا کرده اند، آن‌ها را با آب فراوان بشویید. جز در مواردی که توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی توصیه شده باشد، فرد مسموم را وادار به استفراغ نکنید. در صورت عدم منع پزشکی، بلافاصله پس از مصرف مایع ظرفشویی، فرد را وادار به نوشیدن آب یا شیر کنید. در صورت مشاهده علائمی که نشان دهند فرد دچار کاهش سطح هوشیاری یا مشکل در بلعیدن است، از طریق دهان چیزی به او ندهید. فرد را برای مراقبت‌های بیشتر به اورژانس ببرید. سعی کنید همیشه مقداری از ماده شوینده را برای آزمایش‌های بیشتر همراه خود به اورژانس ببرید. به‌طور کلی، مسمومیت ناشی از خوردن مایع ظرفشویی یک وضعیت غیرخطرناک است. با مراقبت‌های کافی و مناسب در منزل، ممکن است فرد، بدون بروز علائم شدیدی که ذکر شد، به‌طور کامل بهبود یابد.

مایع سفید کننده یک محلول بسیار قوی است که تنها باید در مواقع خاص استفاده شود. می‌توانید از این ماده برای از بین بردن لکه روی لباس با همچنین ضدعفونی سطوح مختلف در صورت نیاز از آن استفاده کنید. بنابراین استفاده هر روزه از مایع یا پودر سفیدکننده‌ را فراموش کنید و تنها در مواقع لزوم از آن استفاده کنید.

شاید با خودتان بگویید مراقبت از موی خشک از موی چرب راحت‌تر است اما اشتباه می‌کنید! اتفاقا موهای خشک در برابر عوامل محیطی آسیب‌پذیرتر هستند. تابش آفتاب، رنگ‌کردن موها و استفاده از وسایلی مثل سشوار یا اتوی مو، به راحتی به موهای خشک آسیب می‌زنند. پس مراقبت از موهای خشک هم ملاحظات خاص خودش را دارد. بهترین شامپو برای موی خشک، شامپویی است که: سولفات نداشته باشد چندخط بالاتر گفتیم که شوینده‌های سولفات‌دار اثر پاک‌کنندگی قوی‌ای دارند. در نتیجه اگر دستشان به موهای خشک برسد، آن‌ها را خشک‌تر از قبل خواهند کرد! اما موی خشک هم نیاز به پاک‌شدن دارد. به همین‌خاطر در شامپوهای مخصوص موی خشک، از ترکیبات بسیار ملایم مثل سارکوزین‌ها و سورفکتانت‌ها به عنوان شوینده استفاده می‌شود. نرم‌کننده‌های قوی داشته باشد در شامپوهای مخصوص موهای خشک ترکیبات نرم‌کننده مهمتر از ترکیبات شوینده هستند. سورفکتانت‌ها، پلیمرهایی همچون کلاژن، کراتین و پروتئین‌های هیدرولیزه می‌توانند به نرم‌کردن موها کمک کنند. چربی‌های طبیعی (مثل روغن‌های گیاهی) یا مصنوعی (مثل سیلیکون‌ها) نیز از دیگر ترکیب‌های نرم‌کننده به شمار می‌آیند. ph بالایی داشته باشد بله، درست خواندید! شامپوهای مخصوص موی خشک در این ویژگی با شامپوهای مخصوص موی چرب مشترک هستند. این خاصیت باعث حفظ رطوبت موها می‌شود. یعنی دقیقا چیزی که موهای خشک به آن نیاز دارند.

برای پوست‌های خشک و چرب اگر پوست خشکی دارید، یعنی در حالت عادی هم خبری از رطوبت و لطافت نیست، پیشنهاد می‌شود از موادی که برای زدودن آلودگی‌های سطح پوست، رطوبت را از آن می‌گیرند استفاده نکنید. این یعنی به استفاده از شامپو بدن روی بیاورید که حاوی موادی جهت هیدراته کردن و بازگرداندن رطوبت به پوست است. اگر بعد از حمام پوست بدن‌تان حس کشیده شدن دارد، پوسته می‌شود یا قرمز است، سعی کنید از شامپو بدن استفاده کنید. استفاده از ژل هم می‌تواند بهتر از صابون باشد اما شامپو بدن اولویت دارد. همچنین شامپو بدن مناسب پوست چرب هم وجود دارد که PH پوست را تنظیم می‌کند. برای پوست‌هایی با شرایط بحرانی زمانی پیش می‌آید که پوست از شرایط سالمی برخوردار نیست و نیاز به مراقبت بیشتر دارد. برای مثال اگر شما به بیماری‌های مزمن پوستی نظیر پسوریازیس ، جوش و مواردی از این دست هستید، در ابتدا پیشنهاد می‌کنیم حتما این مسئله را با پزشک در میان گذاشته تا او به شما محصولی را که باید استفاده کنید، تجویز کند. یک پزشک متخصص همچنین می‌تواند با توجه به نوع بیماری شما، به شما بگوید از شوینده‌هایی با چه ترکیباتی استفاده کنید تا شرایط بدن‌تان از آنچه که هست بدتر نشود. اما برای این منظور بیشتر ژل یا شامپو بدن تجویز می‌شود. (برای موارد خاص هم دارو تجویز می‌شود).

در علم شیمی، pH مخفف «پتانسیل هیدروژن» است که با عددی بین 0 تا 14 مشخص می شود. این عدد، غلظت یون هیدروژن را در محلول آبی یک ماده اندازه می‌گیرد و برای تعیین میزان اسیدی یا قلیایی بودن آن استفاده می‌شود. اگر PH یک ماده برابر ۷ باشد، آن ماده خنثی است. اما هر ماده ای که ph بالاتر از ۷ داشته باشد، قلیایی و هر ماده ای که ph کمتر از ۷ داشته باشد، اسیدی است.

کودک را وادار به استفراغ نکرده و جز آب چیزی برای خوردن یا آشامیدن به او ندهید. تا حد امکان مواد شوینده را از دهان کودک شسته و چشم‌هایش را برای حداقل ۱۵ دقیقه با آب فراوان بشویید. اگر فرزند شما در معرض مواد شیمیایی خانگی، مانند مایع ظرفشویی یا مواد شوینده لباس قرار گرفته است، فورا با شماره تلفن ۱۴۹۰ يا ۱۹۰ يا ۱۱۵ ‏تماس ‏بگيريد. اگر از ماده‌ای که کودک‌تان بلعیده است اطلاع دارید، ظرف ماده را برای آزمایش محتویات و قدرت آن همراه با خود به اورژانس ببرید. مراکز سم شناسی با آزمایش این مواد قادر خواهند بود اطلاعات دقیق‌تری از میزان خطر و راه‌های مقابله با آن به شما ارائه دهند. اگر کودک شما مایع ظرفشویی خورده است، هرگز نباید او را وادار به استفراغ کنید! در عوض، ابتدا با آب فراوان تا جای ممکن دهان کودک را آبکشی کرده و سپس او را وادار به نوشیدن آب کنید. نوشیدن آب به رقیق شدن مواد شوینده در معده کمک کرده و میزان تحریک بدن را کاهش می‌دهد. اگر مطمئن نیستید که کودک شما مایع ظرفشویی را بلعیده است، باید به دنبال لب‌های قرمز، تاول، مشکلات تنفسی، سرفه و تورم در داخل دهان و درد شدید باشید. در حالی که بیشتر والدین گمان می‌کنند خانه خود را در برابر شیطنت‌های کودکان ایمن کرده اند، اغلب فراموش می‌کنند محصولات سمی که هر روز مورد استفاده قرار می‌دهند را، مانند مایع ظرفشویی، از دسترس کودکان دور کنند. بسیاری از والدین مواد شوینده را در کمد زیر سینک نگه‌داری می‌کنند؛ اما اگر کمد زیر سینک شما در مقابل باز شدن توسط کودک ایمن نیست، شاید بهتر باشد مواد شوینده را در جایی دیگر و دور از دسترس کودکتان قرار دهید. همچنین اگر به قدر کافی مراقب نباشید، امکان دارد کودک قبل یا بعد از شروع به‌کار ماشین ظرفشویی یا لباسشویی، مقداری از ماده شوینده‌ را مصرف کند. بنابراین ضروری است در صورت باز بودن ماشین ظرفشویی، مراقب فرزندان خود باشید. برای جلوگیری از بروز حادثه، همیشه مطمئن شوید که درب مایع ظرفشویی به درستی بسته شده است تا از دسترسی آسان کودک به محتویات آن پیشگیری شود. اطمینان حاصل کنید که هرکسی که به منزل شما می‌آید و ممکن از مایع ظرفشویی استفاده کند، همین قوانین را رعایت کرده و مواد شوینده را بعد از استفاده از دسترس خارج می‌کند.

برای استفاده از مایع یا پودر سفیدکننده لباس هیچ‌گاه نباید آن را به صورت مستقیم روی لباس بریزید. برای این کار باید طبق دستورالعملی که روی برچسب محصول قید شده، مقداری از سفیدکننده را در محفظه ماشین لباسشویی بریزید و سپس ماشین را روشن کنید.

اگر از کسانی هستید که چنین موهایی دارند، بروید خدا را شکر کنید! موهای معمولی شفاف و درخشنده هستند و نیازی به شست‌وشوی مداوم ندارند. با این‌حال بهتر است برای شستشوی این موها از شامپوهایی که خاصیت حجم‌دهندگی دارند، استفاده کنید.

شامپو بدن برای داشتن اثربخشی و مفید بودن باید برخی ترکیبات مهم و ضروری را در ترکیب خود داشته باشد که عبارت‌اند از: مواد شوینده؛ شامپو بدن باید مواد شوینده مانند سورفکتانت‌ها (مانند سدیم لوریل سولفات) داشته باشد. این مواد کمک می‌کنند تا آلودگی‌ها، روغن‌ها و ذرات موجود روی پوست و موها به خوبی از بین بروند. مواد نرم کننده و مرطوب کننده؛ شامپو بدن باید موادی مانند گلیسیرین، پانتنول (ویتامین B5)، روغن‌های طبیعی (مانند روغن آرگان) و همچنین مواد نرم کننده دیگر را داشته باشد. این مواد به پوست کمک می‌کنند رطوبتش حفظ شود و از خشکی و التهاب جلوگیری می‌کند. عوامل محافظتی؛ شامپو بدن می‌تواند حاوی عوامل محافظتی مانند آلوئه‌ورا، عصاره‌ی گیاهان ضدالتهاب و ضدآلرژی و ویتامین E باشد. این مواد می‌توانند به پوست کمک کنند تا در برابر آسیب‌های محیطی و آلودگی‌ها مقاومت کند. عصاره‌ی گیاهان طبیعی؛ شامپو بدن باید عصاره گیاهان طبیعی مانند چای سبز، آلوئه‌ورا، کامومیل و لاواندر را در ترکیب خود داشته باشد. این عصاره‌ها می‌توانند به آرامش، آراستگی، درخشندگی و لطافت پوست کمک کنند و خواص ضدالتهابی و ضدعفونی کننده داشته باشند. شامپوها به خصوص بهترین شامپو بدن سفید کننده معمولا باید از عصاره‌های طبیعی بهره ببرد تا مصنوعی چون برخی از شرکت‌ها به خاطر اثربخشی سریع‌تر از عصاره‌های مضر استفاده می‌کنند و مشتری هم با دیدن نتایج، فرض را بر مرغوب بودن شامپو می‌گذارد. رایحه‌ی مطبوع؛ شامپو بدن می‌تواند حاوی روغن‌های عطری و عصاره‌های گیاهی باشد تا به شما حس آرامش و تجربه مطبوعی هنگام استحمام بدهد.

در واقع باید بگوییم هردو. یعنی هر ماده ای که خیلی اسیدی یا خیلی قلیایی باشد، برای ما مضر است. اما استفاده از مایع دستشویی صحت با ph متعادل یعنی کمی قلیایی و یا کمی اسیدی بی خطر است. احتمالا تصور می کنید که قضیه کمی پیچیده شد. اما اصلا اینطور نیست. برای اینکه راحت تر بتوانید برای خرید مایع دستشویی با PH مناسب تصمیم بگیرید، بهتر است بگوییم که انواع مایع دستشویی با phبین ۸ تا ۱۰ که تاحدودی قلیایی هستند کاملا با پوست دست ما سازگارند.

مسمومیت تصادفی با مواد صابونی، خطری است که طیف گسترده‌ای از محصولات را در بر می‌گیرد؛ از مواد شوینده لباس تا صابون دست. هرچند هر یک از این مواد به میزانی متفاوتی خطرناک هستند، اما هیچ یک را کاملا عاری از خطر محسوب نکنید. در صورت مشاهده موارد زیر، بهتر است هرچه زودتر به سراغ درخواست کمک‌های پزشکی بروید: فرد بیش از یک قلپ از ماده شوینده را قورت داده باشد علائم مسمومیت را نشان می‌دهد در مورد ماهیت آنچه بلعیده است مطمئن نباشد صابون‌های دست و بدن آن‌قدرها سمی نیستند، اما ممکن است باعث ظهور علائمی همچون حالت تهوع، استفراغ و اسهال شوند. در صورت ادامه یافتن اسهال و استفراغ، باید به اورژانس مراجعه کرد. اگر فرد تنها مقدار کمی از مایع ظرفشویی را بلعیده باشد، باید چند جرعه آب نوشیده و ببیند آیا علائمی ظاهر می‌شوند یا نه. هر نوع ماده‌ای که مشخصا برای تمیز کردن بدن انسان درنظر گرفته نشده باشد را باید سمی در نظر گرفت. اگر کسی مایع ظرفشویی یا پاک‌کننده مشابهی را مصرف کرده باشد، لازم است که فورا تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرد.

استفاده از مایع سفید کننده برای تمیز کردن صفحه گوشی موبایل مناسب نیست. این کار موجب از بین رفتن پوشش محافظ صفحه و آسیب به آن می‌شود. برای این کار بهتر است از دستمال الکلی یا مقدار کمی مایع ضدعفونی‌کننده استفاده کنید.