پلیمر
پلیمرها موادی با وزن مولکولی بالا و ترکیبی از یک تعداد واحدهای تکراری هستند.پلیمرها به دو دسته پلیمرهای طبیعی و سنتزی تقسیم بندی می شوند. در این میان می توان پروتئینها، نشاسته، سلولز و لاستیک خام را به عنوان منبع پلیمرهای طبیعی نام ببریم. پلیمرهای سنتزی بطور تجارتی در مقیاس بزرگی تولید می شوند و محدوده خواص و کاربرد وسیعی دارند. عموما مواد پلاستیکی جزء دسته پلیمرهای سنتزی هستند. پلیمرها توسط واکنشهای شیمیایی و توسط تعداد زیادی از مولکولها که مونومر نامیده می شوند و یکی پس از دیگری بهم متصل شده اند و تشکیل زنجیره می دهند، تشکیل می شوند. در بسیاری از پلیمرها فقط یک نوع مونومر استفاده می شود. به عبارت دیگر ممکن است دو یا سه مونومر با یکدیگر ترکیب شوند. دسته بندی پلیمرها براساس مشخصات واکنشهایی که انجام می دهند. اگر همه اتمهای مونومرها در یک پلیمر بهم متصل باشند این پلیمر را پلیمر افزایشی می نامند.اگر بعضی از اتمها از مونومرها مولکولهای کوچک آزاد باشند، شبیه آب، پلیمر حاصل را پلیمر تراکمی می نامند. بیشتر پلیمرهای افزایشی ازمونومرهای شامل پیوند دوگانه بین اتمهای کربن تشکیل می شوند. بیشتر مونومرها؛ اولفین نامیده می شوند و اغلب پلیمرهای افزایشی تجاری پلی اولفین ها هستند. پلیمرهای تراکمی از مونومرهایی ساخته می شوند که این مونومرها از دو گروه متفاوت از اتمها که باهم دیگر پیوند خورده اند تشکیل شده اند.
